Aşkın Büyüsü kitabından kesit

“Sen benimsin Sarışın! Artık beni çıldırtmaktan vazgeç! “ dediği anda bedenime dolan öfkeyi gözlerine baka baka kusmaya ramak kalmıştı. Dizlerimi sıkarak ve öfkeme hakim olmaya çabalayarak,

“Senin değilim buz adam. Ben kimsenin değilim. Kimseye ait değilim. Hiçbir zamanda olmayacağım!” diye söylediğimde ise keskin bakışları, sert bakışlarımla savaşıyordu. Gözlerimi bir an olsun gözlerinden ayırmıyordum. Pes etmeyecektim. Onu asla affetmeyecek, bu ilişkiye bir kez daha inanmayacaktım… Aklımdan geçenler ve Kerem’in soğuk bakışlarıyla olan savaşım devam ederken bu gerilim dolu anı bozan çantamda çalan telefonumun sesi oldu. Kısa bir süre gözlerimi çantama çevirdim. Hızla gidip çantamın içinde çalan telefonumu aldım. Arayan kişiye baktığımda ise içimdeki şeytan ‘işte bu! Tam zamanında’ diye haykırarak zafer işaret yapıyordu. Ekranda Tarık’ın numarası vardı. Ve şu anda Kerem’in kudurmasına ihtiyaç duyduğum tek kişiydi. Gözlerimi meraklı bakışlarıyla beni süzen Kerem’e dikerek,

“Efendim hızlı çocuk” diyerek cevapladım. Tarık telefonun diğer uçundan,

“Hızlı çocuk uçuşa hazır. Kapıdayım ve seni bekliyorum. Arabanla mı geliyorsun?  Yoksa arkamdaki yerini mi alacaksın?” diye sorduğunda ise sırıtarak,

“Tabi ki arkandaki yerimi ve hızı özledim. Hemen çıkıyorum” diyerek telefonu kapadım. Bana sert bakışlarla bakan Kerem’e yapmacık bir gülümseme göndererek,

“Seninle saatlerce tartışabilirim ama şu anda zevk alacağım şeyler yapmak istiyorum. İnan bana şu anda seninle burada konuşmak zevk aldığım şeyler arasında değil.”